روش اعلامی ثبت اختراع

ثبت اختراع بنحو روش اعلامی بر اساس ادعای مخترع صورت می گیرد . در این روش ادعای مخترع مقرون به صحت تلقی شده و به شرط عدم سابقه ثبت ، ادعای مخترع به ثبت می رسد . ماده 36 قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات مقرر میدارد که :ورقه (سند )اختراع به هیچ وجه برای قابل استفاده بودن و یا جدید بودن و یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و همچنین ورقه اختراع مزبور به هیچ وجه دلالت بر این نمی کند که تقاضا کننده یا موکل او مخترع یا نقشه های آن صحیح است و اشخاص ذینفع می توانند به نسبت به موارد مزبور در محکمه ابتدایی تهران اقامه دعویکرده و خلاف آن را ثابت  نمایند.

با عنایت به ماده فوق الذکر روش ثبت اختراع درایران روش اعلامی می باشد . مخترع موظف است که مدارک اختراع اداعایی خود را به اداره مالکیت صنعتی ارائه نماید و اداره مالکیت صنعتی با بررسی ادعای مخترع در سوابق ثبتی خود بشرط اینکه اختراع مذکور قبلا بنام دیگری به ثبت نرسیده باشد اقدام به ثبت اختراع خواهد نمود و سند اختراع به نام مخترع را صادر خواهد کرد . دراین حالت اداره مالکیت صنعتی که مسئولیت صدور ورقه اختراع را بعهده دارد ، مسئول صحت و سقم اختراع مخترع نمی باشد بلکه مخترع شخصا پاسخگو خواهد بود و اگر شخص یا اشخاصی ادعایی نسبت به اختراع ثتب شده دارند باید در محاکم ذیصلاح قضایی مستقر در تهران با خوانده قرار دادن مخترع ، اقامه دعوی نمایند و نتیجه رسیدگی و صدور حکم قطعی بیانگر واقعیت امر خواهد بود.

همچنین وفق ماده 37 قانون  ثبت علایم تجارتی و اختراعات در صورتی که :

الف: اختراع ، اختراع جدید نباشد .

ب:وقتی که ورقه اختراع جهت امور نقشه های مالی و اختراعات مخل انتظامات عمومی و فرمولها و تریبات دوایی صادر شده باشد .

ج:وقتی که اختراع بطریقه علمی صرف بوده و قابلیت استفاده عملی صنعتی یا فلاحتی نداشته باشد .

د:وقتی که پنج سال از صدور ورقه اختراع گذشته وبموقع استفاده عملی .

گذشته نشده باشد ،هر ذینفع می تواند به مراجع قضایی ذیصلاح در تهران رجوع و تقاضای صدور حکم دال بر بطلان ورقه اختراع صادر شده از اداره مالکیت صنعتی بنماید. با توجه به مراتب مذکور روش ثبت اختراع در ایران بنحو اعلامی بوده و هر گونه ادعایی در محاکم قضایی مطرح و مورد رسیدگی قضایی قرار خواهد گرفت .